Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Baranowie Sandomierskim działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2015 r.,poz. 1286, z późn. zm.). W jej skład wchodzą osoby powołane przez Burmistrza Miasta i Gminy Baranów Sandomierski

Pani Edyta Białek
Pani Zofia Burghardt
Pani Danuta Ciołek
Pan Zbigniew Dziurzyński
Pani Elżbieta Furdyna
Pan Krzysztof Pawlik
Pani Jolanta Rębisz
Pani Teodora Babiuch
Pan Marek Szewczykowski

Funkcję Przewodniczącego Komisji pełni: Pan Krzysztof Pawlik.

Jednym z głównych zadań GKRPA jest realizacja gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałaniu narkomanii. Program ten finansowany jest z budżetu gminy ze środków pochodzących z opłat za wydawanie i korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych.

Do najważniejszych zadań Komisji należą:

Motywowanie i kierowanie osób uzależnionych do podejmowania leczenia;
Wyrażanie opinii w sprawach sfinansowania i dofinansowania przedsięwzięć w zakresie realizacji Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomanii w Gminie Baranów Sandomierski;
Współdziałanie z instytucjami i organizacjami w sprawach profilaktyki i zapobiegania nowym problemom alkoholizmu;
Opiniowanie wniosków o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych i wydawanie opinii w formie postanowienia;
Kontrola punktów sprzedaży napojów alkoholowych znajdujących się na terenie gminy Baranów Sandomierski;
Zmniejszanie rozmiaru aktualnie istniejących problemów alkoholowych, problemów narkomanii oraz przemocy w rodzinie poprzez wspieranie działań mających na celu promowanie postaw społecznych ważnych dla profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz narkomanii.

Procedura zobowiązania do leczenia odwykowego osób uzależnionych od alkoholu

Leczenie osób uzależnionych od alkoholu jest dobrowolne, a orzeczenie o obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu może być nałożone wyłącznie przez Sąd. Sądem właściwymi do rozpatrywania spraw w przedmiocie zobowiązania do poddania się leczeniu odwykowemu jest Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu III Wydział Rodzinny i Nieletnich.

Niniejszą procedurę regulują przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r.o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ( tekst jednolity Dz. U. z 2015r., poz.1286, ze zmianami).

Do Sądu złożyć wniosek mogą dwie instytucje:

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Baranowie Sand.
Prokuratura Rejonowa w Tarnobrzegu.

Złożenie wniosku o orzeczeniu obowiązku poddaniu się leczenia odwykowemu bezpośrednio do Sądu – a nie za pośrednictwem Komisji lub Prokuratury – spowoduje, że Sąd odeśle taki wniosek do Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Baranowie Sandomierskim jako instytucji do tego uprawnionej.

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Baranowie Sandomierskim przyjmuje wnioski o zobowiązanie do leczenia osób uzależnionych od alkoholu, które posiadają miejsce zamieszkania lub pobytu na terenie gminy Baranów Sandomierski. GKRPA obsługuje osoby, które chcą zgłosić problem alkoholowy i uzyskać pomoc, jak również osoby uzależnione, w Urzędzie Miasta i Gminy mieszczącym się przy ulicy Gen. L. Okulickiego 1, czynnym w dni robocze od poniedziałku do piątku od godz. 7.30 do 15.30,

Zgłoszenia przyjmowane są osobiście (wymagany jest dowód osobisty). Telefonicznie udzielane są jedynie informacje ogólne, np.: o zasadach pracy Komisji, samej procedurze zobowiązania do leczenia odwykowego lub o adresach i telefonach poradni. Informacje o stanie konkretnej sprawy udzielane są tylko na miejscu wnioskodawcy – nie przez telefon.

PRZEBIEG PROCEDURY

KROK1

Podczas zgłoszenia osoby, w stosunku do której zaistniało podejrzenie uzależnienia od alkoholu, wnioskodawca wypełnia wniosek. Przyjmuje się także podanie zawierające jak najobszerniejsze informacje dotyczące sprawy, wskazuje od kogo podanie pochodzi, podaje swój adres zamieszkania (numer telefonu). Jeżeli istnieją inne dokumenty potwierdzające uzależnienie, np. karty leczenia szpitalnego, zaświadczenia lekarskie, informacje z Policji itp., należy je zabrać ze sobą celem dołączenia do akt sprawy. W sytuacji, gdy najbliższa rodzina nie chce zgłosić sprawy, przyjmowane są zgłoszenia od dalszych członków rodziny, jak i osób niespokrewnionych. Ponadto, wniosek o leczenie mogą do Komisji złożyć instytucje np. MGOPS, Policja, Kurator Sądowy itp.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na leczenie odwykowe można skierować osobę, która w związku ze swoją chorobą alkoholową:

powoduje rozkład życia rodzinnego,
powoduje demoralizację nieletnich,
systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny,
uchyla się od pracy.

Podczas składania wniosków można podać dane osób mogących być świadkami w sprawie przed sądem.

Krok 2

Gromadzenie informacji

Gminna Komisja na podstawie złożonego wniosku zaprasza osobę zgłoszoną w uzasadnionych wypadkach wnioskodawcę lub świadków. Zaproszenia na rozmowę wysyłane są za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.

Możliwe są następujące wersje wydarzeń:

Wariant 1

Osoba – zaproszona na rozmowę zgłasza się na posiedzenie Komisji

Rozmowę motywującą przeprowadzają co najmniej dwie, trzy osoby. Są to osoby posiadające umiejętności konfrontacji i motywowania do terapii. Komisja informuje o wpłynięciu wniosku i celowości spotkania. Aby wykorzystać sytuację do celów konfrontacyjnych, wykorzystuje się zebrane informacje. Stwarza się możliwość szerszego spojrzenia na problem alkoholowy.

A/ Osoba zgłoszona przyznaje, że ma problem alkoholowy oraz że chce podjąć leczenie.

Osobie zgłaszającej się przedstawiona zostaje propozycja podjęcia terapii w najbliższych placówkach jego zamieszkania. Informuje się ją, że leczenie jest bezpłatne.

Osoba podejmująca decyzję o dobrowolnym leczeniu odwykowym podpisuje protokół, iż w ciągu 1 tygodnia zgłosi się do wybranej placówki celem podjęcia leczenia, a następnie zobowiązuje się dostarczać do GKRPA zaświadczenia z odbytych spotkań terapeutycznych raz w miesiącu. Jeżeli leczenie realizowane jest systematycznie, Komisja po 2 latach od momentu rozpoczęcia terapii umarza sprawę.

W uzasadnionych przypadkach ( zaświadczenie specjalisty terapii uzależnień, że pacjent zakończył terapię z wynikiem pozytywnym) sprawa może być umorzona przed upłynięciem dwóch lat.

W przypadku zaprzestania leczenia i powrotu do nałogu osoba wzywana jest ponownie na posiedzenie Komisji celem wyjaśnienia i dalszego motywowania do kontynuowania terapii. Jeżeli pomimo tych działań osoba nie podejmuje terapii sprawa kierowana jest do Sądu.

B/ Osoba wezwana przychodzi na posiedzenie Komisji i oświadcza, że nie ma problemu alkoholowego (przykładowe tłumaczenie: „bo zgłoszenie jest wynikiem nieporozumień rodzinnych” itp.) i nie zamierza podjąć leczenia.

W takiej sytuacji członkowie Komisji podejmują rozmowy uświadamiające, motywujące pomagając osobie zgłoszonej dostrzec swoje nadużywanie alkoholu z wielu perspektyw. W przypadku, gdy osoba zgłoszona zaprzecza piciu, lub je bardzo umniejsza i usprawiedliwia, odmawiając podjęcia leczenia odwykowego, a wnioskodawca podaje fakty nadmiernego picia zawsze kierowana jest na badanie do biegłych sądowych, którzy są uprawnieni do orzekania o uzależnieniu (są to: lekarz psychiatra oraz psycholog lub lekarz psychiatra i specjalista terapii uzależnień). Badanie jest bezpłatne (koszty pokrywa Gmina).

Jeżeli z opinii biegłych wynika, że osoba nie jest uzależniona, sprawa przed Komisją jest umarzana. Jeżeli natomiast z opinii biegłych wynika, że dana osoba jest uzależniona i nie wyraża chęci podjęcia leczenia odwykowego, to wówczas sprawa kierowana jest do Sądu.

Z przeprowadzonych rozmów sporządza się protokół, który zostaje odczytany osobie zaproszonej i jeżeli nie wnosi do niego uwag zostaje przez nią podpisany. Protokół podpisują również członkowie komisji obecni przy rozmowie.

Wariant 2

Osoba zaproszona na rozmowę nie zgłasza się

Ponownie zostaje wysłane wezwanie wraz z informacją, iż w przypadku nie stawienia się na posiedzeniu Komisji sprawa zostanie skierowana do Sądu Rejonowego.

Wariant 3

Osoba zgłaszana nie stawia się na żadne wezwanie

Jeżeli osoba zgłoszona na leczenie nie zgłasza się na zaproszenie i wezwanie, a zebrane informacje wskazują na uzależnienie od alkoholu, wówczas Komisja kieruje do Sądu wniosek o zobowiązanie do leczenia odwykowego.

Przed wysłaniem sprawy do Sądu w przypadku wariantu 1A, 2 i 3 wysyłane jest skierowanie na badania do biegłych sądowych.

Krok 3

Kierowanie na badania psychiatryczno-psychologiczne

Osoba kierowana na badanie przez biegłych otrzymuje drogą pisemną powiadomienie z ustalonym dniem i godziną badania oraz wskazaniem adresu placówki, w której przeprowadzone będzie badanie. Zawiadomienie wysyła się za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Pismo sporządza się w trzech jednobrzmiących egzemplarzach dla każdej ze stron.

Badanie przeprowadza dwuosobowy zespół biegłych złożony z lekarza psychiatry i psychologa lub lekarza psychiatry i specjalisty terapii uzależnień Jeżeli osoba skierowana na badania nie zgłasza się, odmawia poddaniu się badaniu, biegły przedstawia te okoliczności w sporządzonej notatce. Opinie przekazywane są do Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Baranowie Sandomierskim. Komisja zaprasza zainteresowane strony na odczytanie opinii biegłych. Jeżeli orzekający stwierdzili brak uzależnienia sprawa jest umarzana. Kiedy biegli rozpoznali uzależnienie alkoholowe (zespół zależności alkoholowej), komisja odczytuje zapisaną w opinii diagnozę i przedstawia propozycje leczenia.

Krok 4

Kierowanie wniosku o sądowe zobowiązanie do leczenia odwykowego.

Procedura sądowego zobowiązania do leczenia odwykowego jest uruchamiana wówczas, gdy dana osoba wobec której istnieje podejrzenie o chorobę alkoholową, nadużywa alkoholu i spełnia co najmniej jedną z przesłanek wymienionych w art. 24. Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi tj.

powoduje rozkład życia rodzinnego,
powoduje demoralizację nieletnich,
systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny,
uchyla się od pracy.

w następujących przypadkach:

gdy osoba przerwie dobrowolne podjęte leczenie, a wydana opinia biegłych potwierdza występowanie zespołu zależności alkoholowej
osoba zgłoszona odmawia podjęcia leczenia odwykowego a opinia biegłych potwierdza uzależnienie od alkoholu;
wtedy gdy osoba, która zgłoszona na badanie przez biegłych, nie zgłosi się na nie, Komisja również kieruje sprawę do Sądu – Komisja bowiem nie ma możliwości zmuszenia kogokolwiek do badania, natomiast uprawnienie takie przysługuje Sądowi;
do Sądu sprawa kierowana jest także wtedy, gdy osoba w ogóle nie zgłosi się do . Komisji ani na badania do biegłych;
w przypadku, gdy osoba zgłosi się na wezwanie Komisji i oświadczy od razu, że . nie zgadza się na badanie przez biegłych i nie zamierza się leczyć dobrowolnie, a wnioskodawca podaje fakty nadmiernego picia, sprawa również jest kierowana . do Sądu.

Krok 5

Orzeczenie obowiązku poddania się leczeniu

Zgodnie z obowiązującymi przepisami Sąd rozpatruje wniosek komisji i wydaje orzeczenie o obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu w formie postanowienia.

Komisja nie ma wpływu na czas rozpatrzenia sprawy przez Sąd. Ten etap postępowania odbywa się już bez udziału członków Komisji (z pewnymi wyjątkami, gdy Sąd zadecyduje o obowiązku uczestniczenia przedstawiciela Komisji podczas rozpraw).

Postępowanie przed sądem jest dla osoby uzależnionej bezpłatne, koszty sądowe ponosi Gmina. Sądowy obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu trwa tak długo, jak tego wymaga cel leczenia, nie dłużej jednak niż dwa lata od uprawomocnienia się orzeczenia sądu. Należy pamiętać, że wszystkie opisane powyżej działania Komisji i Sądu w tym przedmiocie wynikają z obowiązujących w Polsce przepisów, a czas rozpatrywania sprawy wynika z konieczności przestrzegania zasad istniejącego prawa.

Procedurę opracowała Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Baranowie Sandomierskim.